"Αναγκαστική Παρουσία στη Γιορτή της Λήθης"

Στο ησυχαστήριο της ψυχής
με του κορμιού τα πάθη
βεβήλωσα αμαρτωλά
του νου το ιερό
Με δόρατα και με άρματα
και με προβιές προβάτων
λύκοι,λιοντάρια,ύαινες
αρχίσαν το χορό.

Τυλίξαν οι κινήσεις τους
του πνεύματος τη κρίση
γλυκιά στιγμή με γέλασε
στιγμές να κυνηγώ

Ελπίδα μου ελεύθερα
τον πόνο και τη θλίψη
τραγούδα με μελωδικό σκοπό
και κάντην ουρλιαχτό.
Ευθύς να πάψουν το χορό
οι λύκοι και τ'αγρίμια
και όσοι μας ζυγιάζουνε
με βλέμμα μοχθηρό.

Γι'αυτό σε τούτη τη γιορτή
την τέχνη μου θα υμνήσω
το πιο γλυκόπιοτο κρασί
να ρέει αληθινό