" Κάθε Άνθρωπος Μια Ιστορία "

" Ριπές Βροχής
                        πρόσωπο ανέκφραστο
                                                            οδύνη παγερή κι απελπισία

  Που είναι ο ήλιος ο ζεστός ;

  Πότε τελείωσε αυτό το καλοκαίρι ;

                                          Σταμάτησαν τα λόγια να ζεσταίνουν τη πειθώ

                                          Δεν έμαθε ο κόσμος ν΄αγαπάει

  Υπήρξε άραγε ζωή
                                πριν απ΄το Θάνατό μας ;

                           Ριπές Βροχής
               φθινόπωρο ανέκφραστο
                                       οδύνη παγερή
                                                απώλεια ενθάρρυνσης
                                         δειλία

  Τί κρύβει ο καθένας στη καρδιά του ;

                                           Λόγια
                                  που δεν ειπώθηκαν
                           που δεν ακούστηκαν ΠΟΤΕ ...!!!... "

" Ωδή στην ανυπαρξία "

" Η Κόλαση είμαι εγώ ...

  Όχι , οι άλλοι

  που μέσα απ΄το ΕΓΩ τους

  εγώ τους , γίνομαι ξανά ...

  Οι άλλοι , δεν είναι άλλοι από έναν
  Οι άλλοι , δεν είναι άλλοι από κανέναν
  από εμένα , μόνο

  Συμφορά

  όποιος τη πλάτη του γυρίσει

  όποια τη πλάνη τους πιστέψει ...!!!...

" Τυφλός Ορέστης "

" Κλείνω τα μάτια , για μια στιγμή μονάχα
τα μάτια κλείνω κι αντικρύζω
οικτρές εικόνες του καιρού
του μέλλοντος αισχρά τα παρακάλια ...

Πόσο πεθύμησα
ένα άρωμα μεθυστικό
ένα πολύχρωμο λουλούδι
ένα μικρό κομμάτι γαλάζιου ουρανού
μία Σειρήνα
μία αδιάκοπη Σιωπή να κοιταχτούμε ...

Μήπως και βρούμε το χαμένο εαυτό μας !
Μήπως ανακαλύψουμε τάχα τις λέξεις της αλήθειας
για να καλύψουμε τα λόγια της συνήθειας

Εδώ ...

Στα μαύρα ντύνονται ...
Στα γκρίζα κατοικούνε ...
Στα διαφανή μιλούνε , κρίνουν και υποθέτουν ...

Κλείνω τα μάτια , για μια στιγμή μονάχα
τις κόρες σβήνω κι αντικρύζω

θαμμένη την ουτοπία σκεπασμένη

κάτω από τα αστικά τσιμέντα

του μέλλοντος αισχρές οι αποδείξεις "