" Νυκταλωπία "

" Απόψε η νύχτα κύλησε
  δίχως ιδιοτροπίες
 
  απόψε η νύχτα πέρασε
  δίχως περιστροφές

  Έρεβος
  ανύπαρκτων εκπλήξεων
  ανήθικα παράσημα της νύχτας

  Ως πότε ;

  Θα κάνουμε τον Άδη υποφερτό με τις συνήθειες μας ;

  Μέχρι να ξημερώσει ...

  Μέχρι η τελευταία , επαναστατημένη αχτίδα σκοταδιού
  ερμητικά φυλακισμένη
  απόκοσμη
  μοναχικά ευάλωτη
  να εξαλειφθεί

  στο πυρετό

  πολύβουης
  αγχωτικής
  μονότονης

  ημέρας ...!!!...

  Υπομονή ...

  Αύριο η Νύχτα θα κερδίσει ...!!!...  "

" Παντέρημος και Άγνωστη "

" Ανθοστολίζεται
                          η θλίψη
  πόνοι βουβοί
                      λάκοι πλημμυρισμένοι
                δάκρυα
                αίμα
                σπέρμα

 Πρόκες πυρωμένες
 ατσάλινα βαθιά χωμένες
 άσβεστο μένος
 ακατάπαυστα ερωτικό
 στα κόκκινα , πλέον λερωμένα της φτερά .

 Ανθίζει και μοσχοβολάει
 ντροπή
          απουσία
                     δειλία
  δεν έσπασα τη παγερή σιωπή
  παρότι
  άξιζες
  κάθε αγνή , ευγενική και χρυσαφένια λέξη
  κάθε ευαγγέλιο προστυχιάς

  Όμως , όμως κι όμως...

  Της γλώσσας το κοπίδι μάτωσε τη θέληση της έλξης !

  Ποιά χείλη γεύονται του αιδοίου σου , το νέκταρ ;
  Ποιά άκρα ψηλαφίζουνε της ηδονής τα μέλη ;
  Ποιός άνεμος οσφραίνεται της κόμης σου , τη πλέξη ;
  Ποιές λέξεις σου χαρίσανε οι πιότεροι εραστές σου ;

  Ας μείνει απόψε ο ουρανός
                                             μόνος δίχως παρέα ! "

" Το Ύστερα που υστέρησε ... "

¨ Ύστερα
              σβήσαμε τη δίψα

   με κατακόκκινο , ολάνθιστο
   γλυκόπιοτο , ολοφώτεινο κρασί

   ν΄αγκαλιαστούμε
   τ΄άκρα απλώσαμε

   μα στάχτη σωριαστήκαν

   πύρινο ηλιόλουστο φιλί
   θέρμη καυτή κι ανυπομονησία
   τα χείλη μαρτυρούσαν . . .

   Ύστερα
                 σβήσαμε τη πείνα με καπνό

  αναζητήσαμε
 
  του χρόνου τη ρωγμή
  του έρωτα οι όρκοι μας αιώνια να μας δέσουν

  κι Ύστερα
                σβήσαμε του δώματος το λύχνο

  σπαραχτικές κραυγές
  ιαχές εύρεσης μιας μοναδικής μιας όασης ερήμου
  βογγητά ακόρεστης λαγνείας

  Κοίτες ιδρώτα μούσκεψαν
  σεντόνια και ψυχές

  κι οι δυο παραδοθήκαμε εις την Αθανασίαν

  Κείνη που αποζητούν
 
  του Έρωτος οι Τέχνες

  μακάριοι Καλλιτέχνες

  υπήκοοι του Ασμοδαίου ...!!!... "