"Αλήθειες που τρομάζουν"

Κοιμήθηκα ως σκλάβος
Ξύπνησα ως ηγέτης
των παθών μου ο ικέτης
με αφουγκράστηκε

Λέρωσα τα φτερά μου
με χάδια και με αίμα
στου ποταμού το ψέμα
αργοβυθίζομαι

Φοβάμαι τους ανθρώπους
και πια δεν τους κατέχω
ότι λαχταρώ δεν έχω
απομακρύνομαι

Μες της ψυχής τη δίνη
μια λάβα που κοχλάζει
καίει και με βουλιάζει
ανταποκρίνομαι

Μου δέθηκαν τα λόγια
με του μυαλού τα μάγια
σε τούτα τα σκοτάδια
αντικατοπτρισμός

Θα πω μιαν αλήθεια
μια καρδιά την έχω
και που να με μοιράσω
στη λύπη στη χαρά

Θα πω μιαν αλήθεια
στα μάτια κοίταξέ με
και παρηγόρησέ με
ο ίσκιος μου βαρύς

Θα πω μιαν αλήθεια
εκτός τόπου και χρόνου
αστής ζωής και νόμου
ξαναγεννήθηκα