"Επικράτηση Χρώματος Λευκού"

Αφήνω πίσω μου...
(σαν τη σκιά που κυνηγάει συνεχώς την ύπαρξη μου να προφτάσει)

Τις λεγεώνες των ατελείωτων ανθρώπων...

Τα ακατάπαυστα τα λόγια τα σαρκαστικά...

Τις μνήμες των ωροδεικτών...

Τα πάθη τα κατακριτέα
που κηλιδώνουνε
με τύψεις κι ενοχές
της ηθικής το ήθος
της ηθικής το σθένος...

(Μήπως και ηθική δεν είναι η εκπλήρωση
των απολαύσεων των προσωπικών ;;;)

Την αιώνια...
Αέναη προσπάθεια επικράτησης
Θανάτου και Ζωής...

Αφήνω πίσω μου
ότι θέλησε και αγωνίστηκε
να με κρατήσει πίσω

Και απαλλάσσομαι...

Από ιδέες φαυλότητας
πράξεις  ματαιοδοξίας
επιχειρήματα φαιδρότητας
και σκέψεις ατιμίας...
Από την κατανάλωση ενέργειας για δράση...

Μεταμορφώνομαι σε σύννεφο λευκό
 καθάριο , ζωντανό , αγνό...

 Διαβαίνω ειρηνικά σαν ερημίτης
 το καθαρτήριο
 των παθών
 της σταύρωσης
 και της αναλγησίας μου

              ΚΑΙ

Γίνομαι σελίδα ολόλευκη
με δεσμευμένη μακροπρόθεσμη μελάνης απουσία
έτοιμη να φιλοξενήσει
να υποδεχτεί
το νέο ΕΥΑΤΟ μου !