"Μάταιη Αναλαμπή Λόγου"

Αν καταλάβαινες
των λέξεων τ΄αμέτρητο το βάθος

Αν ένιωθες
τη φευγαλέα,ειλικρινή διαπίστωση του νου

Αν σε παρέσυρε
η ορμή για να σε ταξιδέψει του λόγου του αγνά ευγενικού


Θα απλωνόταν διάχυτη χρυσή σιωπή
να επιστρέψει
η δυνατότητα αμβισβήτησης της ιεράρχησής σου...

Θ΄άκουγες...
Όπως άκουσα...

(Τη γλώσσα των γραμμάτων
Τη γλώσσα της ζωής
στις όχθες της αμόλυντης της κρυσταλλένιας λίμνης...)

<< Ότι αφήνεις , σε αφήνει ... >>