" Ρεμβάζοντας απ΄το παράθυρο το πέπλο του Χιονιά "

Γυαλιστερές αγνότητες
ασπριδερές , ανέκφραστες νιφάδες χιονισμένες
παγωμένες , τσουχτερές
γεμάτες με καθάρια αγνότητα
παρθένες και αθώες

λες κι είστε κάποια απώλεια
προσώπου λατρεμένου

~ Ευπρεπείς , ευγενικές Κυρίες ~

Χαριτωμένες ...
Με νάζι και με κίνηση
ιδανικής καμπύλης
ερωτικών εκφράσεων , αρεστές

με κοκκινάδι πυρκαγιάς
στους ολόασπρους κοπτήρες
δαγκώνοντας , ελαφρά
το σαρκωμένο χαμόγελο
στα λαμπερά σας χείλη

λες κι είστε των θηραμάτων η βορά
στη Φύση των αρσενικών

~ συνοδειά κρύου βαρυχειμώνα ~

Πώς μοιάζεται ολότελα

με εκείνους που απολέσανε

της νιότης τους , το δρόμο

αλλοτινών ονείρων ,

με κείνους που λησμόνησαν

απόφαση του γυρισμού

στης μάχης το πεδίο